Onder de pannen

Wie wil dat nou niet; spreekwoordelijk gezien onder de pannen zijn. Als je onder de pannen bent, zit je goed: je bevindt je in een veilige situatie en hoeft je geen zorgen te maken.
Als het dak van een nieuw huis af was zei men vroeger: ‘Het is onder de pannen.’ De bewoners konden er intrekken. Een andere verklaring stelt dat in vroegere jaren riet een goedkope dakbedekking was en dat degenen die zich een flitsend pannendak konden veroorloven, rijk(er) waren. Zeker met de storm en blikseminslagen afgelopen week zal menigeen met een schuin oogje naar zijn of haar dak gekeken hebben. Ik in elk geval wel.

Maar goed. De komende weken ben ik onder de pannen. Maar dan in de betekenis van: ‘Ik heb nog veel werk te verzetten.’ Zo staat er binnenkort weer een reis gepland. Dat is meer werk dan luxe, hoewel het ook inkomsten en vooral prachtige momenten en ontmoetingen oplevert. En die herinneringen blijven leuk om op te halen. Wanneer ik bijvoorbeeld aan de a27 bij tankstation Scheiwijk een broodje haal, tank ik er gelijk bij met een van de medewerksters. Onlangs zaten we toevallig bij elkaar in het vliegtuig op weg naar Macedonië.

Niet ver van deze pomp vandaan bevindt zich Leerbroek. Toen ik pas een stukje door de polder van de Vijfheerenlanden gingen fietsen, belandden we daar min of meer toevallig in een bistro. Drie keer raden naar de naam. We bestelden, hoe plat het misschien ook klinkt, een pannenkoek. Deze smaakte goed, maar nog beter smaakte het verhaal van de eigenaren van dit restaurant. Inspirerend hoe zij hun dromen om hebben gezet in daden. En; Ik bleek hen nog te kennen uit Basel! Terwijl de koffie pruttelde, kregen we een rondleiding door het restaurant. Voorlopig waren we er dus wel even onder de pannen…