Zorgen

Wat loop jie toch hard! Jie liekn wel n verpleegster!

Vandaag is de Internationale Dag van de Verpleging. Wanneer je gezond van lijf en leden bent, maak je je waarschijnlijk geen zorgen om dit soort thema’s. Hooguit wanneer je vergelijkingssites opzoekt om te kijken welke verzekeraar het goedkoopst zou zijn. Verder lijkt het een ver-van-ons-bed-show. Voor de meesten althans. Ik vraag me wel eens af hoeveel politici en managers zelf hun (groot)ouders eten geven, wassen (en niet alleen kleding), boodschappen doen, een rondje met hen wandelen…

Maar goed, ik ben ook niet Roomser dan de paus. Zo’n beetje om de week bezoeken we ons omaatje in de Judith Leysterhof. Dan doen we wel. En wat heeft ze het daar goed! Persoonlijke aandacht heeft ze haar hele leven uitgedeeld, nu krijgt zij die. Hier lijkt ze op haar plek. In de herfst van haar leven woont ze op de grond van de Burgemeester De Boerstichting, waar haar grote liefde ooit zijn sporen verdiende als huismeester en manusje van alles.

Vroeger waren zij zelf degenen die overal wat wilden en konden betekenen. Werkten steevast en keihard minimaal een dag in de week bij hun dochter. In het huis, om het huis. Had haar schoonmoeder in huis, zorgde voor een gehandicapt nichtje. Een oudtante werd bezocht, zieke vriendinnen geholpen. Strijkje doen bij ons, soepje uitdelen bij de buurtjes, en zolang t kon zelfs nog oppassen op haar twee achterkleinkinderen…

Oma stamt nog uit een generatie waarin het normaal was om te kijken naar elkaar. Ze sprong dagelijks en overal bij. Het was dat Roodkapje haar voor was, want anders was mijn oma degene die mantelzorg uit heeft gevonden. De individualisering in de samenleving heeft haar tijd echter ingehaald. Nog eventjes en er komt een ‘doe-het-zelf’- afdeling in het verpleeghuis.

In de tijd van toen zorgde je, en maakte met anderen ‘gewoon een praatje’. Nu wordt er vooral gepraat over de zorg. Bij oma zelf is communicatie stukje bij beetje weggevallen, maar haar kraaloogjes verraden dat ze het verrassend genoeg nog best naar haar zin heeft.

Maar als oma het kon, dan zou ze een ontbijtje voor de verpleging maken en vragen hoe het met hén ging.