Ponderosa

In de Amerikaanse staat New Mexico ligt een plaats, de Ponderosa. In de Alblasserwaard hebben we een gelijknamig cafe-restaurant met een enorme staat van dienst. De Ponderosa is terug van weggeweest. En hoe!

Het partycentrum in Hoornaar is als sinds mensenheugenis een begrip in de weide omgeving. Hoor, -naar men zegt leerden duizenden elkaar daar kennen, honderden relaties bloeiden op, en tientallen huwelijken werden naar aanleiding daarvan gesloten. Er zouden zelfs kindjes zijn verwekt. Was het niet t bier (op de grond) waardoor je er bleef plakken, dan waren het de hormonen van een puberliefde. In de late avonduurtjes beleefden sommigen een avontuurtje in de struiken achter de Rabobank. Ik wed dat meerderen zich bij het lezen van deze zin zich herkend of betrapt voelen.

Maar goed; anno nu is de Ponda het kindje van Willeke en haar moeder Netty. Zij hoorden hoe de Ponderosa vorig jaar failliet bleek te zijn verklaard. Weg restaurant. Willeke echter bleek letterlijk een echte bar- keeper. Met vereende krachten waagden zij en haar familie een gokje. Hoe zullen we t doen? Zus of Zo? Ze verkochten hun snackbar in Schelluinen (waar menigeen zich nog steeds Thuys voelt), en stortten zich op dit avontuur. Het bleek wederom een mega klus te zijn, zeker ook met de geldende horeca-wetten rondom eten en hygiëne. Die wetten lijken tegenwoordig zelf ook besmettelijk te zijn.

Ik nam in elk geval mn petje ervoor af. Die ligt daar dus nog ergens. Ik hield al van onze plaatselijke restaurantjes; zoals t Centrum in Schelluinen en De Giesser Wildeman in Noordeloos. Maar nu heeft ook Hoornaar er eentje bij. Restaurants waar de verhalen van de ober net zo mooi zijn als het eten zelf. De goed gevulde terrasjes, borden, glazen en buiken zijn nú stille getuigen tussen de geroemde struiken.

We klommen weer op de fiets, en reden de wandelvierdaagse tegemoet. Ongelogen, nog geen vijf minuten verder, schalde het door de straten: Wat ruist daar in het struiuiuiuiuikgewas….