Re-Piet

Re-piet of niet!?

O, kom er eens kijken… wat een puinhoop hebben we ervan gemaakt! We hebben gefaald. Maar met de beste bedoelingen. Wilde ik onze kinderen steevast zonder leugens opvoeden, papa kan nu gaan vertellen dat Sinterklaas niet bestaat. De zak!

Hoe oprecht kan ik nog zeggen: “wees maar gerust mijn kind”?  Wordt met Sinterklaas niet een basis gelegd voor een maatschappij vol wrok? Tegenwoordig zijn we eerder en meer aan ‘t discussiëren dan dat er kruidnoten in de winkels liggen. Leren we onze kinderen dat het normaal anderen zwart te maken? Iemand in d’een of d’andere hoek te drukken?

Ik moet denken aan een citaat van Loesje: Wat er ook speelt in de wereld, laat het vooral de kinderen zijn”. Dus makkers, staakt uw wild geraas! De Sint die ik ken maakt geen onderscheidt tussen mensen. Die is een met de kinderen. “Eerlijk zullen we alles delen”: suikergoed en marsepein! -in plaats van venijnige visies over kleuren. Allerlei commissies worden opgericht. Is het niet voor de intocht, dan wel voor de uitdrijving van de Sint. Ook ik liep deze week met lijm en een baard schijnheilig te wezen. Wees maar gerust mijn vrind, de baard was niet van echt bont, het gezelschap was bontgekleurd. Hoe heerlijk was het, om 75 dove kinderen te zien genieten van een Sint die niet alleen Spaans of Nederlands, maar ook gebarentaal beheerst. “Wij horen erbij!”.

Tijdens het schrijven van deze column kom ik net terug van de studio van Lars Boele. Om inclusie te bevorderen wilde hij een tolk gebarentaal voor de webcam, zodat ook doven konden volgen wat er op de radio werd gezegd. Want: jongens, heb je t al vernomen? Er is een Sinterklaasfilm in gebarentaal opgenomen!

Alleen gebarentaal? Nee. Met voice-over voor de horende kijkers. “Wij horen erbij!”. De bedenker, Bas Bonnier, stelt: Sinterklaas is er voor iedereen! Ik ben t met hem eens. Als je echt wilt uitpakken, laten we er dan voor zorgen dat het in Nederland weer een feest wordt, waarin met respect en liefde wordt gestrooid.