Gaat er een lichtje branden?

Het is Kerst. Voor iedereen. Geen kerstbomendiscussie. Licht, verlichting, dát hebben we nodig in deze tijd. Kerst is als een scharnier tussen het oude en het nieuwe. Een terug- en vooruitblik. Ondertussen hoop ik dat kerst quality time voor je is, met hen die je lief zijn. Allen tezamen! Met vrede of met vreten op aarde? Zeg het maar.

Hier en daar wordt gedeeld. Kerstpakketten worden dankbaar ontvangen. Een gemiddeld kerstpakket is minder waard dan een uurloon, maar wát zijn we er blij mee. Een beetje erkenning! Een Merci-dat-jij-er-bent!

Kerstpakketten zijn in oorsprong zo’n tweeduizend jaar geleden bedacht door Caspar, Balthasar en Melchior met hun veelbezongen extravagante cadeaus. Cadeaus die tegenwoordig ’n stickertje zouden krijgen met *niet geschikt voor kinderen onder de drie jaar*. Toch denk ik dat de cadeaus erg goed bevielen bij de pasbevallen, dankbare moeder.
Voor mij als zzp-er geen goud, wierook ende goud noch kerstpakket. Maar ik wil dankbaar een kaarsje branden. Geïnspireerd op het logo van Amnesty International, dat is ontleend aan een oude wijze spreuk: Het is beter een kaars aan te steken dan te klagen over duisternis.

In deze periode van het jaar is het gebruikelijk om zowel terug- als vooruit te kijken. Wat is er veel gebeurd! Ieder heeft iets anders op z’n bordje gekregen, maar het is aan ons hoe we daarmee omgaan. Laten we het beste ervan maken! Het kaarsje lijkt mij in deze in meerdere opzichten een toepasselijk symbool. Niet klagen, maar lichtpuntjes (cre)eren! Jij in jouw klein hoekje; ik in ’t mijn.

Ik zie uit naar een aanstekelijke kersttoespraak van onze Koning. Zal hij een kaarsje branden? Ik hoop wel dat hij dit jaar een kerstmuts opheeft. Een beetje relativering kan ons landje wel gebruiken.

Ik wens je een stralend kerstfeest!