Driekoningen

Feest der fabofielen

Vandaag is het Driekoningen. In onze regio zie je het niet of nauwelijks meer: kinderen die vandaag langs de deuren gaan. De een met een kroon op, de ander met een tulband om zn bolletje, en de derde met een zwart gemaakt gezicht.

Driekoningen, ooit een volksfeest, is in ons land zo goed als vergeten. Bijna iedereen kent het verhaal uit de bijbel, waarin de drie koningen Caspar, Balthasar en Melchior geleid door een byzondere ster bij het stalletje te Bethlehem komen. Aldaar zien ze het kindeke Jezus, en offeren hem goud, mirre en wierook. Een mooi tafereel, maar het meeste is er de loop der eeuwen bij verzonnen. Mattheüs, de énige evangelist die van de koningen vertelt, noemt niet eens hun namen, niet hun aantal, sterker nog, hij heeft het niet eens over ‘koningen’ ..   Fabuleus!

In veel Europese landen is het vandaag een feestdag. Men stopt vandaag een boontje, muntje of ring in een zogenaamde Driekoningentaart. Wie het stuk met de ‘boon’ krijgt, krijgt een kroontje op en is koning voor één dag. De koning van de dag mag bijvoorbeeld het menu bepalen.

Ik leerde deze traditie deze week pas kennen. Ik was in museum De Koperen Knop. Museum De Koperen Knop is een historisch museum in Hardinxveld-Giessendam, gevestigd in een vroeg 17-de Zeeuwse boerderij. Het toont de historie van het leven van streekbewoners in de Alblasserwaard. Aldaar kwam ik per toeval een oude museum-conservator tegen. Hij was er als toeschouwer aanwezig en herkende me van een klus bij Paleis het Loo. De man, een icoon op zijn vakgebied fluisterde me toe dat hij fabofiel was. En of ik soms zin had om zaterdag effetjes langs te komen…. Ik schrok me niet goed!

Schrikken bleek niet nodig: Faba is Latijn voor bonen. De bonen die in de Driekoningentaart worden gestopt, worden door sommige bakkers vervangen door een speciaal metalen of porseleinen figuurtje. Het verzamelen van die figuurtjes heeft zelfs een naam en heet: fabofilie.

Ik wens je een fabelachtig fabofielen-feest!