Doof of blind? Kijk en luister:

Doof of blind? Och… het blijft een eeuwigdurend klassiek dilemma. De impact van doof of blind zal voor iedereen anders zijn. Uiteraard maakt het veel uit of je vanaf je geboorte of juist vanaf later het zintuig mist. Maar dan lijkt de keuze voor velen voor de hand te liggen. Vaak hoor ik loze argumenten die gaan over autorijden of muziek. Beter is het te discussiëren over de mate waarop je bent gehecht aan je zelfstandigheid (vrijheid) of aan communiceren (en dus informatie). Toegegeven; Ik zelf ben tot over mijn oren verliefd geworden op gebarentaal én de wereld die daar achter zit. Maar liefde maakt blind.

Natuurlijk kun je je ogen (ook hiervoor) even sluiten. Maar de impact ervaren van een wereld waarin geen geluid is, is onvoorstelbaar. Stilte immers bestaat bij de gratie van geluid. Als je horend bent pik je als vanzelf enorme hoeveelheden kennis en informatie op. Gewoon door al dan niet bewust te luisteren naar wat er om je heen gezegd wordt of gebeurt. Terwijl er best vaak momenten zijn waarop ik mijn oren even zou willen uitzetten, moet ik echt niet denken aan de bepalende gevolgen van doofheid. Het enige valide argument dat me nog aan het twijfelen brengt is dat ik mijn kinderen wil zien groeien.

Onlangs bezocht ik het Muzieum. Aldaar is in de pikdonkere kelder een supermarkt, woonkamer, café en een drukke winkelstraat nagebootst. Onder leiding van een blinde gids proefden, voelden en beluisterden we het dagelijkse leven. Terwijl je er werkelijk geen hand voor ogen ziet, gingen daar mijn ogen pas echt open! Helen Keller (zelf doofblind) zei: Als je doof bent, ben je gescheiden van mensen. Als je blind bent, ben je gescheiden van dingen. In mijn werk ervaar ik: Doofheid zou geen beperking zijn als iedereen kon gebaren!