Halloween? Hallo?! Ween!

Doodeng. In Gorinchem zag ik zojuist een zombie bij een voordeur hangen. Compleet met bloed en ingewanden, waarschijnlijk met dank aan de feestwinkel, Heinz of de lokale slager. In een tijd dat er zoveel vreselijke lugubere dingen gebeuren, trekken we ook weer massaal onze horror en griezel-attributen uit de kast.

Heel ons land was vol van de zoektocht naar de verdwenen vrouw. God hebbe haar ziel. Doodeng wat er allemaal gebeurt in ons land, want hier bleef het niet bij. Een ieder griezelde bij de gedachten alleen al. Echter nu zie ik op allerlei plekken skeletten en lijken, bloed en andere angstaanjagende taferelen. Macaber, luguber! Vind ik dat gegriezel eng? Nee dat niet zozeer. Ik vind het veel enger dat hier blijkbaar behoefte aan is. Ik snap het niet meer, of wil het niet snappen.

Voorheen dacht ik: Halloween is een nationale feestdag voor feestwinkels en hun rinkelende kassa’s. Meer niet. Maar Hallo! Nu Nederland bijvoorbeeld nog naschokt over de griezel uit de Den Dolder kliniek, vind ik t geen tijd voor dit soort grappen en feesten. Halloween is van oorsprong een dodenfeest. Een feest wat gedomineerd wordt door magie, geesten, angst en dood. In onze huidige  “verlichte” wereld gelooft men niet meer in dit soort “sprookjes”. Demonen, geesten, magie het wordt bestempeld als onzin. Zelfs kerken vieren halloween. Een feest om even lekker te griezelen in een tijd dat alles zo gestructureerd en geordend is? Het is toch om te wenen? Waar zijn we mee bezig?

Wat mij betreft is ons land toe aan een soort hervormingsdag. Bij mij hoeven ze op 31 oktober ’s avonds niet aan te bellen voor dit soort fratsen. Ik doe niet open, en zal als een zombie voor de tv blijven zitten. 11 november met Sint Maarten echter zal ik zorgen voor wat lekkers, voor degene die een liedje komt zingen.

Ik wens iedereen een goed, sfeervol weekend!